آسیبهای خانوادگی در آخرالزمان1
- ارسال برای چاپ
از ویژگیهای خانوادههای مهدیباور، شناخت آسیبها در دوران آخرالزمان و حفاظت حریم خانه و خانواده از آسیبها و آفات آخرالزمانی و جایگزینی «فرهنگ انتظار» در برابر «فرهنگ ابتذال» است.
از ویژگیهای خانوادههای مهدیباور، شناخت آسیبها و آفات خانوادگی در دوران آخرالزمان و حفاظت و پاک نگهداری حریم خانه و خانواده از آسیبها و آفات آخرالزمانی و جایگزینی «فرهنگ انتظار» در برابر «فرهنگ ابتذال» است.
1. نابسامانی عاطفی در روابط خانوادگی
از مهمترین ناهنجاریهای خانوادگی در آخرالزمان ایجاد گسست شدید عاطفی بین اعضای خانواده و از همگسیختگی خانوادههاست. از منظر احادیث اسلامی، در آخرالزمان بنیاد خانوادهها به شدت سست و آسیبپذیر خواهد شد و فسادها، فتنهها و آفتهای فراگیر این دوران در متن تمام خانههای شرق و غرب عالم نفوذخواهد یافت و نه تنها فرزندان که پدران و مادران را نیز فراخواهد گرفت:
در آخرالزمان، خواهی دید که پدران و مادران از فرزندان خود به شدت ناراضیاند و عاق والدین شدن رواج یافته است.[1]
حرمت پدران و مادران سبک شمردهمیشود.[2]
فرزند به پدرش تهمت میزند، پدر و مادرش را نفرین میکند و از مرگآنها مسرورمیشود.[3]
در آن هنگام، طلاق و جدایی در خانوادهها بسیار خواهد شد.[4]
در آن زمان، فتنهها چونان پارههای شب تاریک شما را فرامیگیرد و هیچ خانهای از مسلمانان در شرق و غرب عالم نمیماند، مگر اینکه فتنهها در آن داخلمیشود.[5]
2. شهوتگرایی و لذتمحوری
عفت و نجابت زنان و مردان آخرالزمانی در تاخت و تاز اسب وحشی شهوت تاراج میگردد و روح پاک ایشان به لجنزاری بدبو از بیعفتی و هواپرستی تبدیل میگردد:
همّ و غم مردم (در آخرالزمان) به سیرکردن شکم و رسیدگی به شهوتشان خلاصه میشود، دیگر اهمیت نمیدهند که آنچه می خورند حلال است یا حرام؟ و اینکه آیا راه اطفای غرایزشان مشروع است یا نامشروع؟![6]
زنان در آن زمان، بیحجاب و برهنه و خودنما خواهند شد.[7]
آنان در فتنهها داخل، به شهوتها علاقمند و با سرعت به سوی لذتها روی میآورند.[8]
خواهی دید که زنان با زنان ازدواج میکنند.[9]
درآمد زنان از راه خودفروشی و بزهکاری تأمین میگردد.[10]
آنان حرامهای الهی را حلال میشمارند و بدینسان در جهنم وارد و در آن جاودان میگردند.[11]
3. بیغیرتی خانوادگی...
مردان و زنان آخرالزمانی، دچار نوعی «قحط غیرت» میشوند تا جایی که در دفاع از کیان عفت و نجابت خانوادههای خود دچار نوعی بیحسی و بیمیلی میگردند و گاه به عمد، ناموس خویش را در معرض دید نامحرمان قرار میدهند و حتی به بیعفتیها و خودفروشی ایشان رضایت میدهند:
مرد از همسرش انحرافات جنسی را میبیند و اعتراضی نمیکند. از آنچه از طریق خودفروشی به دست میآورد، میگیرد و میخورد. اگر انحراف سراسر وجودش را فراگیرد، اعتراض نمیکند، به آنچه انجام میشود و در حقش گفته میشود، گوش نمیدهد. پس چنین فردی دیّوث است (که بیگانگان را بر همسر خود وارد میکند).[12]
(آن زمان) هنگامی است که زن از راه نامشروع، پول به دست آورد و مرد از درآمد او بخورد! وضع نامطلوب او را بداند و با او زندگی کند! زن و دخترش را به کرایه بدهد و به خوردنیها و نوشیدنیهای پست دنیا که از این راه عایدش میشود، راضی شود![13]
هنگامی که ببینی زن از همسرش مطّلع است که او با همجنس خود رابطه دارد و به روی او نمیآورد و میبینی که در بهترین خانهها کسانی هستند که زنان را تشویق به فسق و فجور میکنند!![14]
پینوشت:
[1]. امام صادق: «رأیتَ العُقُوقَ قَد ظَهَرَ» کلینی، الکافی، ج8، ص41؛ مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص259، باب 25.
[2]. امام صادق: «وَاستُخِفَّ بِالوالدینِ» همان.
[3]. امام صادق: «رأیتَ ابنَالرَّجُلِ یَفتَری عَلی أبیهِ و یَدعُو عَلی والِدَیه وَ یَفرَحُ بِمَوتِهِما» مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص259، باب 25.
[4]. پیامبر اکرم: «إذا کثُرَ الطَّلاقُ...» یزدی حائری، علی، إلزام الناصب، ص182؛ صافی گلپایگانی، لطفالله، منتخب الأثر، ص433؛ کاظمی، مصطفی، بشارة الإسلام، ص26.
[5]. امام صادق: «تُظِلُّکم فِتنَةٌ لَقِطَعِ اللَّیلِ المُظلِمِ لا یبقی بَیتٌ مِن بُیوتِ المُسلِمین بَینَ المَشرِقِ وَ المَغرِبِ إِلّا دَخَلَتهُ...» ابنطاووس، الملاحم و الفتن، ص38؛ کاظمی، بشارة الإسلام، ص109.
[6]. امام صادق: «یکونُ هَمُّ النَّاسِ بُطُونَهُم وَ فروجَهُم، فَلا یُبالُونَ بِما أکلُوا وَ لا بِما نَکحُوا» کلینی، الکافی، ج8، ص42؛ مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص259، باب 25.
[7]. امام علی: «نِسوَةٌکاشِفاتٌ عارِیاتٌ مُتَبَرِّجاتٌ» شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج3، ص390، ح4374؛ طبرسی، مکارم الاخلاق، ص201.
[8]. امام علی: «...داخِلاتٌ فی الفِتَنِ، مائِلاتٌ إلی الشَهَواتِ، مُسرِعاتٌ إلی الَّلذّاتِ» همان.
[9]. امام صادق: «رَأیتَ النِّساءَ یَتَزَوَّجنَ النِّساءَ» کلینی، الکافی، ج8، ص38؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج16، ص275، ح21554؛ مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص256، باب 25.
[10]. امام صادق: «...وَ مَعیشَةَ المَرأةِ مِن فَرجِها» کلینی، الکافی، ج8، ص38؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج16، ص275، باب 41؛ مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص257، باب 25.
[11]. امام علی: «...مُستَحِلّاتٌ لِلمُحرَّماتِ وَ فی جَهَنَّمَ خالِداتٌ» کلینی، الکافی، ج8، ص38؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج16، ص275، ح21554؛ مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص256، باب 25.
[12]. امام علی: «وَ یَری الرَّجُلُ مِن زَوجَتِهِ القَبیحَ فَلا یَنْهاها و لا یَرُدُّها عَنهُ و یَأخُذُ مَا تَأتِی مِن کدِّ فَرجِها و مِن مُفسِدِ خِدْرِهَا حَتّی لَوْ نُکحَتْ طُولاً وَ عَرضاً لَم یَنهَاهَا وَ لا یَسمَعُ ما وَقَعَ، فَذاک هُوَ الدَّیُّوثُ» کاظمی، مصطفی، بشارة الإسلام، ص77؛ یزدی حائری، علی، إلزام الناصب، ص195.
[13]. امام صادق: «إذا رأیتَ الرَّجُلَ یَأکلُ مِن کسبِ امْرَأتِهِ مِنَ الفُجُورِ، یَعلَمُ ذلِک وَ یُقیمُ عَلَیه یُکرِی امْرَأتَهُ وَ جارِیَتَهُ وَ یَرْضَی بِالدَّنِیِّ مِنَ الطَّعامِ وَ الشَّرابِ» کلینی، الکافی، ج8، ص38؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج16، ص277؛ مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص257، باب 25.
[14]. امام صادق: «...وَ رَأَیتَ المَرأةَ تُصانِعُ زَوجَها عَلی نِکاح الرِّجال!... وَ [رأیتَ] خَیرَ بیتٍ مَن یُساعِدُ النِّساءَ عَلی فِسْقِهِنَّ» همان.
منبع:
http://aghatehrani.ir/Myapp/current?cid=833